Lucius Septimus

Zaman:18 Temmuz(11 yaşında)
Yer:Diagon yolu,Ollivanderin asa dükkanı

Temmuzun ortasıydı,bu yaz ona herzamankinden sıkıcı gelmişti.Tıpkı uykusunu alamadığı diğer günlerdeki gibi gözünü ağır ağır ovuşturdu.Yataktan isteksizce kalktı.Tam terliklerini giymiş aşağı inmeye hazırlanırken,ayağını yatağının kenarına çarptı,haifir bir çığlık attı,acıdan eğilip parmaklarının yerinde olup olmadığına baktı.onları yerinde gördüğünde rahatlamıştı o sırada baş ucunda duran henüz açılmamış bir zarf gözüne çarptı.Heycanlanmasına rağmen kendini tutmaya çalıştı,nasıl olsa kimden geldiği ve gönderiliş amacı belliydi.Bu yıl 11 yaşındaydı,artık Hogwarts'a gitmesinin zamanı gelmişti.Uykulu halinden eser kalmamıştı.Mektubu yırtacasına açtı ve zevkle mektubu okudu.

"Sayın Lucius Septimus;
Hogwarts cadılık ve büyücülük okuluna kabul edildiğinizi söylemekten zevk duyarız.
Sizi bu öğretim yılımızda aramızda görmek istiyoruz.
Yeni dönemimiz 1 Eylülde başlamaktadır,31 ağustosta peron 9.15 de olunuz.
Lütfen eksiklerinizi tamamlayınız

Merdivenlerden aşağı indiğinde herkesi kahvaltı masasında bulmuştu.Mektubu onlara doğru salladı ve sırrıttı.Yerine oturup küçük kız kardeşine dil çıkarmayıda unutmadı.
"Bakıyorum açmakta zaman kaybetmemişsin" dedi babası.
"Hadi ama aylardır bu mektubu bekliyordun." dedi annesi.
Lucius başıyla onayladı ve sırıtmaya devam etti.
"Kahvaltıdan sonra okul eşyaların için Diagon yoluna gideceğiz,asanı baykuşunu,cübbeni ve ders kitaplarını almamız gerek" dedi babası.
"Peki asamı alınca artık yaptığım büyülerden sorumlu mu tutulacağım?" dedi umutsuzca Lucius.
"Aynen öyle evlat." dedi babası.
Lucius'a her ne kadar Hogwarts ve beraberindekiler çekici gelsede istediği gibi sihir yapmayı seviyordu, genelde 7 8 yaşların yaptıklarına hakim olamadıklarını ,o yaşlarda yeteneklerini keşfettiğini biliyordu, zaten bu hakkını ardına kadar sömürmüştü.Bu rahatlığa alıştıktan sonra asa fikri ona pek de cazip gelmiyordu.
Ancak Hogwarts'a gidip bir büyücü olmak istiyorsa o asayı alacaktı.Hafifce başını sallarayarak babasını onayladı.Kahvaltılarını bitirdikten sonra annesine veda ederek evden çıktılar ve Diagon yoluna cisimlendiler.
Lucius burayı bir çok kez görmüştü ancak bu defa geliş amaçları farklıydı.Önce kitap mağazasına uğradılar.Lucius içeri girdiğinde binlerce değişik kitap gördü,içerisi fazlasıyla kalabalıktı.Sanki herkes çocuğunu kapmış ve buraya doluşmuştu.Kalabalıktan sıyrılıp Kasaya yöneldiler,biraz bekledikten sonra aldıklarını ödeyip,cübbe almak için yola koyuldular.
Cübbesini aldıktan sonra sıra baykuşlara gelmişti..
Baykuş dükkanının önüne geldiklerinde Lucius babasını beklemeden içeri daldı,bembeyaz,yeşil gözlü bir baykuş seçti ve kafesinden tutarak babasının yanına götürdü.Ücretini ödedikten sonra dışarı çıktılar.
"Şimdi nereye?" diye sordu Lucius.
"Asanı almaya Ollivander'a gidiyoruz,bende yıllar önce senin gibi asamı ondan almıştım" dedi babası.
Yürürken yolun 2 yanını doldurmuş olan mağazalara kısaca göz gezdirdi,Okul sezonu yaklaştığından bir çok aile çocuklarını almış alış veriş yapıyorlardı.İnsan selinin arasında yürümekte zorlanan Lucius'u babası kolundan çektiğinde Ollivander'a geldiklerini anlamıştı.Kafasını yukarı çevirdi çokta yeni gözükmeyen yer yer solmuş olan tabelaya baktı ve kaç yıldır orada asılı olduğunu merak etti.İçeri girdiklerinde içerisi bomboştu.
"Sanırım gitmiş"diye babasına fısıldadı.
"Ah, hayır mutlaka arka tarafta asalarla boğuşuyordur,bu günlerde çok yoğun olmalı baksana tüm büyücü alemi burada " dedi babası.
"Asa seçmenin nesi zor ki? Eline alıyorsun oda seni seçiyor."dedi Lucius.
Babası gülümseyerek;
"Tam olarak öyle sayılmaz,asa bir büyücü yada bir cadı için çok önemlidir.Büyücü asayı seçmez,asa büyücüyü seçer.Doğru kişinin elindeki doğru asa kişinin büyük bir büyücü olmasındaki ilk adımdır" dedi
"Yaa..demek öyle.." dedi Lucius.
Az sonra Ollivander elinde 5 6 tane asayla tozlu bir yığının arasından çıka geldi,dağınık beyaz saçları ve üzerindeki toz örtüsüyle, Lucius bu adamı yolda görse arkasına bakmadan kaçağından emindi.Ancak adamın tatlı ve sevecen bir suratı vardı..
"Ah merhaba Rodolphus,seni buarada görmek ne güzel,sanırım asa için geldiniz"dedi Ollivander.
Gülümseyen ve onaylayan Rodolphus,başıyla oğlunu işaret etti,Ollivander Luciusa gülümsedi.
"Anlıyorum,seneler ne çabuk geçiyor ,senin asanıda ben vermiştim hatırlıyorsun değil mi?"dedi Ollivander.
"Tabiki hatırlıyorum" Dedi Rodolphus.
"Sana gelince küçük bayım,öncelikle bir büyücü için asası çok önemlidir bu yüzden sana bir kaç asa vereceğim ve senden onları sallamanı ve bir şeyler düşünmeni istiyorum."dedi Ollivander yavaşça.
Anladığını söyleyen Lucius tutacağı ilk asa için bekledi,Ollivander eline bir asa tutuşturdu.Lucius beklemeden salladı ancak asayı sallar sallamaz kutularında duran bir kaç asa fırlayarak yere düştü.
Ollivander kafasını sallayarak başka bir tane daha verdi.Aynı işlemi buna da uygulayan Lucius bu seferde duvardaki lambalardan birinin paramparça olmasına neden oldu.Özür dileyen bakışlarla Ollivandera baktı.
"Yoo..hiç önemli değil,burada asıl önemli olan senin doğru asayı bulman,lambayı dertetme." dedi Ollivander.
Yeniden arka tarafa gitti ve elinde açılmamış bir asayla geri döndü,kutusuyla birlikte Luciusa uzattı.Kutuyu özenle açan Lucius asayı eline aldığında asa altın rengine büründü ve bir kaç saniye sonra eski haline döndü.
"İşte bu! asanı buldun küçük bayım" diye onayladı Ollivander.
Lucius farkında olmadan heycanlanmıştı, gözerli ellerinin arasındaki asaya daldı.
Ellerinin arasında tuttuğu şey geri kalan yaşamında onun vazgeçilmezi olacaktı..Asasını alan herkes gibi oda artık gerçek bir büyücü olmaya hazırdı.