Kurgu: Lameria Potter'ın 1. Sınıf için Diagon Yolu'nda alışveriş yapması.
Mekan: Diagon Yolu
Zaman: Sabah-Öğlen
Lameria dün aldığı Hogwarts Bildiri Mektubu'nun gereklerini yerine getirmek için Diagon Yolu'na bugün gidecekti. Uyandığında hemen aklına geldi çünkü dünden beri bunu düşünüyordu.Yeni bir asa,kitaplar,iksir malzemeleri...Fakat önce Gringotts Büyücü Bankası'na gidecekti. Plan tamamdı,kahvaltıda bunları son kez gözden geçirdi. Omletini bitirdikten sonra odasına gitmek için pırıl pırıl merdivenlerden çıkıp,merdivenlerin bir o kadar zıttı olan kapısını açtı.
Odasından Gringotts'taki anahtarını ve alacağı şeyleri doldurmak için kırmızı ve siyah çizgili çantasını yüklendi ve Uçuç Şebekesi'ne bağlı bacalarına doğru hızlı adımlarla ilerledi.
Yeşil renkli tozdan bir avuç aldı ve her zaman olduğu gibi başını yine bacanın üst kısmına çarptı. Heyecanından acıyı bile umursamıyordu.
"Diagon Yolu!" diye seslendi boşluğa. Başarılı da oldu tabii. Ama vardığı bacanın üstüne kafasını bir kez daha çarptı. Mümkünse alışveriş edene kadar beyin kanaması nedeniyle ölmemeyi umdu. Diagon Yolu'na giriş kapısının bulunduğu bardaki insanlara bir el işareti yaptı ve hızlıca gizli geçide gitti. Görevli ona yardım etti ve Diagon Yolu'nu karşısında serili buldu.
Birçok derme çatma dükkanın bulunduğu yolda kaliteli dükkanlarda vardı. Hepsi de Karanlık Sanatlar'la ilgili dükkanlardı kaliteli ve yeni görünüme sahip olanlar.
"Zaten insanlar oraya,buraya lanet göndermekten son derece memnunlar!" diye düşündü Lameria.
Haklıydı da. Seherbaz Bürosu'nda masasında oturan bir büyücü bulunmazdı. Kimi zaman şaka diye nitelendirdikleri işlerin kimi zaman da öc alma işlemi olarak lanetlere başvuruyordu insanlar. Muggle'ların tuvaletlerini çıldırtanlar,çay demliklerini şaka büyüsü dedikleri lanete bulaştırdıktan sonra Muggle'lara hediye edenler... Lameria siyaset düşünmeye devam ederse alışveriş hayaldi. Zaten kafasındaki şişlik nedeniyle ömrünün kısaldığını düşünüp boşa kuruntu yapıyordu. Ölmeden önce dükkanları gezmeye karar vermişti anlaşılan,hemen Gringotts'a yürümeye koyuldu.
Gringotts,Muggle'ların Pisa Kulesi gibi yana yatıktı. Çarpık kirişleri,altın kapıyla o kadar zıt bir görüntü sergilemekteydi ki,gülünç bir binadan başka bir şeye benzemiyordu. Lameria içeri girdiğinde "Şimdi Gülsene!"dedi kendisine.
Bir çok delici Cincüce bakışı üzerinize odaklanmışken bu kolay değildi. Tedirgin bir şekilde boş masalardan birine yürüdü ve: "Kasa 198'den para çekmek istiyorum" dedi kendisine ciddi bir ses tonu yakıştırmaya çalışırken gülünç duruma düştüğünün farkındaydı fakat buradaki canlılar gülmeyi biliyorlarmı, ondan bile emin değildi.
"Anahtarınız yanınızda mı ?" dedi Cincüce. Lameria kendisinden daha ciddi ve inanılır bir ses tonu takınmış olan Cincüce'ye : "Tabi,işte burada!" dedi gururlu bir ses tonuyla.
"Rignito size yardımcı olacak Bay Potter." dedi Cincüce ve hemen yanında belirdi Rignito. Pembeye çalan ten rengiyle koni uzun kulakları dikkatini çekti önce Lameria'nın. Dört yaşında bir çocuğun boyunda,giydiği takım elbiseyle gülünç duruyordu. Oval kenarlı gözlükleri bu komik görüntüyü azaltıyordu fakat yok etmiyordu.
Rignito eliyle işaret etti ve Lameria yani Bay Potter onu takip etmeye başladı. Bay Potter diye hitap edilmeyi daha çok beğenmiş olsa da herkesin Cincüce'ler kadar resmi olmadıklarını hatırladı. Egosunu tatmin etmek için bile sık sık bu bankaya gelebilirdi. Rignito her an düşecekmiş gibi yalpalayarak madencilerin yeraltına inerken kullandıkları bir kasket uzattı Lameria'ya.
Daha sonra toz kaplı bir arabaya bindi ve Lameria'ya aynısını yapmasını istermişcesine bir bakış attı. Lameria dikkatini Rignito'dan başka bir şeye odaklamadığından hemen arabaya bindi. Araba aslında siyahtı,kül grisi rengini kazandıran şey küldü. İçi çok soğuktu. Lameria bu arabanın da binanın kolonları gibi mermer olduğunu fark etti.
Hemen bitmesini istediği beş dakikalık yolculuğun sonunda 198 No'lu kasaya varmıştı. Kasanın kapısı basit bir çelik kapıydı. Üstünde işlemeli bir yazıyla "Potter" yazıyordu. Rignito lambayı ona verip arabadan indi ve Lameria'yla ilk kez konuştu: "Lamba lütfen!" dedi. Lambayı ona uzatıp arabadan indi.
Rignito lambayı bir sütunun üstüne koydu ve anahtarı "Potter" yazısının tam ortasında görünmez bir noktaya soktu. Bir dakikalık çat çut seslerinden sonra gözleri kör edecek sarı bir ışık saçan Galleon'lar karşısındaydı.
Lameria çantasının yarısına koyabileceği kadar Galleon koyduktan sonra tekrar arabaya yöneldi fakat Rignito ona seslendi: Bay Potter,bu kasaya geldiğimde babam Griphook'u hatırladım. Biz küçükken hep bu kasanın sahibiyle yaşadıklarını anlatırdı. Şerefli babam Büyücü Cemiyeti'nin baskıları nedeniyle Cincüce'lerin yaptığı mükemmel demir işçiliğinin en iyi örneklerinden birini aklı sayesinde tarafımıza kazandırdı. O hazine Gryffindor'un Kılıcı'ydı. Size bunları anlatmamdaki neden,bize Gryffindor'un Kılıcı'nı sözünü tutarak veren ve babam kadar şerefli amcanız Harry Potter'ın değerini anlamanız içindi. Umarım Hogwarts'ta başarılı olursunuz."
Lameria,bir Cincüce'ninde ciddiyetten başka şeylere de değer verdiğini anladığı için Gringotts'tan çıkarken kendisini daha farklı hissediyordu. Fakat Cincüce'lerin kitaplar hakkında bilgisi olmadığından emindi. "Karanlık Lord'un Eceli" adlı kitapta amcasının Hortkuluk'lar için verdiği mücadelesi ve yaşadıkları harfi harfiyen yazıyordu.
İlk önce bir asa alacaktı. Bu nedenle Olivander's dükkanına doğru yola koyuldu. Vardığında karşısında bir harabe duruyordu. Daha iyi bir asa dükkanı yok mu diye düşünürken kendisini dükkana girmeye zorladı.
İçerideki kasvetli havayı ahşap işçiliğinin mükemmel örnekleri asa kutuları bozuyordu. Tavanda isteksizce parıldayan sarı lambanın ışıklarını bile yansıtarak ortamı karnaval havasına çeviren kutuların,içindekinin değerini bildirdiği belliydi. Lameria ilgiyle etrafa bakarken yorgun bir suratta parlayan mavi gözleri fark etti.
"Bay Potter,bu bir şeref. Burada konuşmanıza hiç gerek yok Bay Potter,asalar her şeyi söyler dert etmeyin." dedi. Hemen bir mezureyle kol ölçüsünü aldı. "Sağ kol,değilmi?" dedi hazine bulmuşçasına. Sonunda bir kutu seçti ve Lameria'ya uzattı. Lameria titizlikle parlak ahşap kutunun kapağını açtı ve kutuyu gösterişsiz bırakacak mükemmellikte bir asa çıktı karşısına. Asayı aldı ve salladı. Hiç bir şey olmadı.
"Uyum sağladı Bay Potter! Bir şey olmamasının nedeni sizinle zıtlaşmamasıdır. Merak etmeyin Bay Potter büyü gerçektir." dedi.
Ücreti ödedikten sonra dükkandan çıkan Lameria kutuyu ve asayı tekrar inceledi. Kenarında kutuyu zedelemiş gibi görünen "Cesur Aydınlık" yazılıydı. Lameria daha sonra sırasıyla Madam Malkin'in Cüppeleri ve Aktar Sihir Malzemeleri Dükkanı'na uğradı. Madam Malkin ölçü alırken koluna batırdığı iğne dışında hiç bir tatsızlık yaşamadı.
Harika bir gün geçirmişti. Rast giden işlerinin şerefine Florean Fortescue'nin Dondurma Dükkanı'ndan karamelli ve vanilyalı bir dondurma aldı. Dondurmasını bitirdikten sonra gizli geçitten bara tekrar geçti. Yorucu fakat güzel bir gün geçirmişti. Şimdi Muggle olsa bu çantayla eve nasıl gideceğini düşündü. "Büyüyü seviyorum." diye fısıldadı kendisine. Yeşil Uçuç Tozu'ndan bir avuç aldı ve: "Potter Malikanesi!" diye seslendi boşluğa. Kafasının şişliği geçmişti,bu nedenle tekrar aynı acıyı çekmek istemedi. Dikkatle şömineden çıktı ve odasına doğru koşar adım ilerledi.
Konu: Diagon Yolu 
Cuma Ara. 31, 2010 5:39 pm
